کپسول های آتش نشانی تنها راه حل سونامی اقتصادی !

یک نفر روز گذشته در مقابل کتابخانه دانشگاه تهران خود را به آتش کشید.( خبر را اینجا بخوانید )

این اتفاق سومین مورد از نوع خود تنها در یک هفته گذشته است. در چند روز گذشته دو نفر دیگر یکی در مقابل مجلس و دیگری در مقابل بنیاد ایثارگران خود را به دلیل مشکلات اقتصادی و عدم توجه مسئولین به آتش کشیده اند که مورد اول که در مقابل مجلس صورت گرفت به دلیل اظهارات نا موجه رییس آن اعتراضات بسیاری را در پی داشت.

وجود مشکلات اقتصادی در ایران چیز جدیدی نیست و اکثریت جامعه ایران همواره در مقاطع زمانی مختلف با آن دست به گریبان بوده اند، اما اینکه به دلیل فردی به دلیل وجود مشکلات اقتصادی به زندگی خود آن هم به دردناک ترین شکل ممکن پایان دهد نکته ایست که تاکنون سابقه نداشته و بایستی ژرف تر به آن نگریست .

دلیل دیگر اهمیت این موضوع حضور جانبازان جنگ در دو مورد از این حوادث است که برای بسیاری از مردم باعث شگفتی است که چگونه در دولتی که خود را خادم ملت ( که بدون شک جانبازان به دلیل دفاع بی منت خود از ملت و کشور جایگاهی ویژه دارند) مسئولین امر حتی حاضر به دیدار با آنان نیز نیستند و بجای تسکین آلام آنان باعث نارضایتی آنان می گردند.

سوال اصلی اینجاست که اگر با تمام تبلیغات و اقداماتی که در دولت برای نشان دادن قعالیت ها برای رضایت ایثارگران صورت می گیرد ، اگر یک شهروند عادی به چنین مرحله ای برسد نتیجه چه خواهد بود؟ و مسئولان هنگامی که داعیه دار قدردانی از جانبازان هستند با آنان اینگونه رفتار می کنند با شهروندان عادی چه برخوردی خواهند داشت.

نگران کننده تر آن است که با اقدامات اقتصادی دولت نهم و عدم برنامه ریزی و همچنین طرح تحول اقتصادی و ... اقتصاددانان سال آینده را سخت ترین سال از نظر وارد آمدن فشار اقتصادی بر مردم ارزیابی می کنند و این در حالی است که قیمت جهانی نفت از پیش بینی بودجه نیز پایین تر رفته و دولت حتی امکان واردات بی رویه جهت پوشاندن ضعف های خود مانند سالهای گذشته را نخواهد داشت و بایستی منتظر سوختن افراد دیگری در مقابل ادارات و ارگانها به دلیل مشکلات اقتصادی باشیم .

با این توصیف و با توجه به سخنان احمدی نژاد در خصوص توانایی اداره کشور با نفت 5 دلار به نظر می سرد تنها راه مقابله با مشکلات احتمالی توسط دولت اختصاص بودجه نفت جهت خرید کپسول های آتش نشانی برای ادارات مختلف جهت خاموش نمودن آتش مردم باشد.

راهی که به نظر می رسد در مجلس زودتر از دولت به انجام رسیده است .

باید منتظر بود ...

درباره الی ...

..فیلم درباره ی الی را دیدم! نقطه ی پایان جمله ی سینمای ایران ! فیلم تکاندهنده ای که ترکیبی از تکنیک هالیوودی و مفاهیم ایرانی بود. فیلمی فیلمنامه محور و چند لایه ، پر از تعلیق های کشنده و کشدار! بازی های حیرت آور و فیلمبرداری عجیب ! تدوین نرم و روایتی روان از انسان هایی که در ایران معاصر ما نفس می کشند.......... این فیلم تلخ و استرس آور حسابی ایرانیزه شده و جزییات بسیار عجیبی دارد که رگ و ریشه ی آدم را از جا می کند. بازی شهاب حسینی ، مانی حقیقی ، صابر ابر و مریلا زارعی دیوانه کننده است. گلشیفته فراهانی هم در این فیلم دیگر شور خوب بازی کردن را درآورده! تا جایی که اگر هیات داوران جشنواره ی فجر امسال جایزه ای به او ندهند حتما در تاریخ سینمای ایران سند رسوایی خود را امضا کرده اند. ترانه علیدوستی هم نقش کوتاه و سرد و یخ کرده ی خود را به شکل معجزه ای به اصغر فرهادی و تماشاگران فیلم اهدا کرده است. دو سه بازیگر دیگر که نامشان خاطرم نیست هم خیلی خوب و روان بازی کرده اند. حتی بچه کوچولوهای فیلم هم اعجاز اعجاب آوری خلق کرده اند.الی معلم یک مهد کودک است که با وجود داشتن نامزد ، با اصرار مادر یکی از بچه های مهد کودک راهی سفر شمال می شود تا با مردی که از آلمان آمده و می خواهد ده روز دیگر برگردد آشنا شود تا شاید مهرشان به دل هم بیفتد و با هم ازدواج کنند. الی از نامزد خود ناراضی بوده و قصد جدا شدن از او را داشته و ... داستان هی می چرخد و می چرخد بدون آن که سرگیجه دچار آدم کند. دیدن فیلم درباره ی الی درست مثل این می ماند که شما را با سرعت بالا بچرخانند اما شما تصاویر را واضح و نامخدوش ببینید و سرتان گیج نرود. یعنی چرخیدن با سرعت و هیجان را تجربه کنید بدون این که آثار منفی اش عارض تان شود.بی شک فیلم هایی که پس از درباره ی الی ساخته خواهند شد نه از فرم و محتوا که از شیوه ی روایت و عمق داستان این فیلم تاثیر خواهند گرفت!اگر معتقد باشیم که قیصر مسیر سینمای ایران را تغییر داده است حتما حالا هم باید به این نتیجه برسیم که درباره ی الی سرعت پیشرفت سینمای ایران را در مسیر خودش افزایش چشمگیری خواهد داد....فیلم درباره ی الی را دیدم! نقطه ی پایان جمله ی سینمای ایران ! فیلم تکاندهنده ای که ترکیبی از تکنیک هالیوودی و مفاهیم ایرانی بود. فیلمی فیلمنامه محور و چند لایه ، پر از تعلیق های کشنده و کشدار! بازی های حیرت آور و فیلمبرداری عجیب ! تدوین نرم و روایتی روان از انسان هایی که در ایران معاصر ما نفس می کشند.......... این فیلم تلخ و استرس آور حسابی ایرانیزه شده و جزییات بسیار عجیبی دارد که رگ و ریشه ی آدم را از جا می کند. بازی شهاب حسینی ، مانی حقیقی ، صابر ابر و مریلا زارعی دیوانه کننده است. گلشیفته فراهانی هم در این فیلم دیگر شور خوب بازی کردن را درآورده! تا جایی که اگر هیات داوران جشنواره ی فجر امسال جایزه ای به او ندهند حتما در تاریخ سینمای ایران سند رسوایی خود را امضا کرده اند. ترانه علیدوستی هم نقش کوتاه و سرد و یخ کرده ی خود را به شکل معجزه ای به اصغر فرهادی و تماشاگران فیلم اهدا کرده است. دو سه بازیگر دیگر که نامشان خاطرم نیست هم خیلی خوب و روان بازی کرده اند. حتی بچه کوچولوهای فیلم هم اعجاز اعجاب آوری خلق کرده اند.الی معلم یک مهد کودک است که با وجود داشتن نامزد ، با اصرار مادر یکی از بچه های مهد کودک راهی سفر شمال می شود تا با مردی که از آلمان آمده و می خواهد ده روز دیگر برگردد آشنا شود تا شاید مهرشان به دل هم بیفتد و با هم ازدواج کنند. الی از نامزد خود ناراضی بوده و قصد جدا شدن از او را داشته و ... داستان هی می چرخد و می چرخد بدون آن که سرگیجه دچار آدم کند. دیدن فیلم درباره ی الی درست مثل این می ماند که شما را با سرعت بالا بچرخانند اما شما تصاویر را واضح و نامخدوش ببینید و سرتان گیج نرود. یعنی چرخیدن با سرعت و هیجان را تجربه کنید بدون این که آثار منفی اش عارض تان شود.بی شک فیلم هایی که پس از درباره ی الی ساخته خواهند شد نه از فرم و محتوا که از شیوه ی روایت و عمق داستان این فیلم تاثیر خواهند گرفت!اگر معتقد باشیم که قیصر مسیر سینمای ایران را تغییر داده است حتما حالا هم باید به این نتیجه برسیم که درباره ی الی سرعت پیشرفت سینمای ایران را در مسیر خودش افزایش چشمگیری خواهد داد.