و همه فرامو

و همه فراموش خواهند کرد که من در عـُمرم ،تنها دو بار شاعر شده‌ام یکبار با دیدنِ تو و بار دیگر، با ندیدنت

هیچ کس، کسی

هیچ کس، کسی را که می خواهد پیدا نمی کند ... ما انسان ها، یا دیر به هم می رسیم، یا آنقدر زود که نمی فهمیم ...

نمی دانم ای

نمی دانم این روزها تو دیر به دیر یادم می کنی یا من زود به زود دلتنگت می شوم